Bâridâne Gazel
Eşiğinde tûfânlar koparken kavimler beni sorardı Şöhretim Nûh’un gemilerini dahi
"Yürü, bu yol şeref zafer yolu!"
Eşiğinde tûfânlar koparken kavimler beni sorardı Şöhretim Nûh’un gemilerini dahi
Sana kanımdan süzdüğüm sözlerle geldim Kaybolduğum ormanda yundu gözlerim Ulu
Dün bir köstebeğe itlik yapanlar, Bugün bana kurtluk taslamasınlar. Sayesinde
MİĞFERİMİ ÇIKARTMAYACAĞIM Annemin bağrında sunulan sütün Aşkla geri
Delinen Dağ Temennisi Sen kaçınılmaz sondan başlangıçlar isterken Gök bunalıp