Merve Özen
KAVUŞMAK İHTİLALİ
suyundan saydamlaşmış rengi tuza çalmış yosunlu yastığı sıktım yüzebilirdi balıklar görmeseydim sulu gözlerime ağ atanları
GÜRLEK SANCI
çatlak ruhumdan şiir sızamadığında oklar ıslıklarını çalar en matemlisinden temren ellerinde baldıran zehri taşır karışır
BENZİMİN OYASI
dünya gölgesinin en hakikatli şiiri yirmi altı kere şiir yirmi altı kere güzelsin ey
RÜTBELERDEN BİR HİÇLİK
ali beytullah çakır abim’e rab nefsin iftirasından sakınacak meryem masumluğu ver şuurlu sıcaktan kaynayan yanıklardan
GÖZÜMÜN BEYAZINA BIRAKILAN NAR TANELERİ
gecenin elinde parmaklarının boğumundan tesbih allarından setre geçirmiş kirpiklerimin yakasına beyazını temizleyecek sabrı çekiyor
TANDOĞAN DURAĞI
Ruhuma bağdaş kuran gözlerinden başlayarak Bulanarak sözlerime zuhur eden sihrine Dudağının kenarındaki çukura kıvrıldığımda Üstüme
Kırkımın Çıkış Yönü
Kâdim dostum Şeyma Ersoy’a Kırkımın Çıkış Yönü Efnan kitaplara el sür en mukaddesten başla
Delinen Dağ Temennisi
Delinen Dağ Temennisi Sen kaçınılmaz sondan başlangıçlar isterken Gök bunalıp of çekende yeryüzü dümdüz olacak
Sırtımda Narlar Kırdılar
Ay bıyıklarını şekil almış. Ben elimde jiletle vedânın şeklini ki, Ağzımdan çıkmayan kahve lekesiyle, Gezdim
Ritmik Akan Durağanlık
Ecel vaktini şaşırır, mevta olur hüsnünden Dil veba olur, mahrum kalsa zikrinden. Tarafından vurulmamın, nasibim