Ay: Ocak 2024

Hudud çatılarının sarkıtlarını izledik, anamı aradık Yüzü sanki vatandır, onlar için eksik nefes aldık Tek sefer ölmek yoktu anladık, iman ettim ağladık Dilimizde hep bey kızının yüzü, sevda türküsü vardı Aklımızdan ciğerimize Avşar Elleri’nden memleketi doladık Biz hep Türkiye’yi konuşuruz Çipil gözlü bir çocuk, ayağı aksak bir ihtiyar Değil ki bu memleket! Namussuzların bir karış…

Aklımda zincirlerini koparmış düşünceler, zikirler Her zincirin ucu yürek içimde köşelere değer Değer de yakar aciz ruhumu bu keder Her biri ayrı telden çalar söyler Seslenir uçları, bu çağın değilsin sen öl be bre! Ne yapmak istedin de yapabildin şimdiye İçini açtın da yoldaş buldun sandın zikrine Hepsi teker teker çekip gittiler öl be bre!…