Veda ve Teşekkür

İnsan daima bir arayış içindedir. Arayış ise içinde en çok merak barındırır. İnsan, merak ettiği müddetçe insandır.

Tabii bu tespiti önce “aynaya” bakarak yapıyorum. Eskilerin “tecessüs” dediği meraklı bir arayış içindeyim.

Bu arayışın peşinde çok farklı yerlerde bulundum, çok farklı “işler” yaptım, çok fazla tecrübe kazandım. Aynı tecessüsün son 1.5 yılında, merkez üssüm, Misak-ı Zafer oldu. 28 yazı yazdım.

Burada, hakikaten keyifle çalıştım. Yine Misak-ı Zafer’in kurucularından olmak, ne kadar yaşarız bilinmez ama, ömrümce memnuniyetle hatırlayacağım bir iş oldu.

Misak-ı Zafer, benim “arayışımın” bir mecrasıydı. Bugün, bu defteri kapatıyorum. Bu kapatış, kaldırıp bir kenara atmak anlamında değil, daha ziyade, itinayla bir kenara bırakıp hatırladıkça keyif almak manasında bir kapatma…

1.5 senede arayışıma ortak olan herkese teşekkür ederim. Misak-ı Zafer ekibi, yazarları ve tabii ki okurlarına… Misak-ı Zafer’de bu kadar zamandır azimle sürdürülen çalışmaların devam ettirileceğine de eminim. Bu yüzden yalnız bir teşekkürle iktifa etmeden, mutlak başarılar da temenni ederim.

Beni merak eden olursa, ben merak etmeye devam edeceğim. Arayışım sürüyor, başka yerlerde görüşeceğiz.

Öyleyse, bilenler devam etsin:

“Ömrü oldukça yürür her yolcu,
Varmadan menzile bir yerde ölür.”

Hoşça kalın.

Please follow and like us: