ALNIMDAN TIKIRDAYAN EYLÜLE

beni düğüne giden arabanın bagajında unuttular leylâ
solmuş ciğerime çocuklar melodika üflediler ama
kemâle eren yaşlarıyla yorgunluktan çatladığıma inanmadılar
korkuluklarıma dadandılar da bülbülüz dediler
bağrımdan yedikleri nimeti hâlâ kusmadılar leylâ

benim vuruluşumu bile yaradan saymadılar leylâ
kör kurşun dediler aralarına almadı aşıklar
yine de ağzımda ismini koruyan otuz iki asker taşırım
onlar ki dilim cismini bezendiğinde keserler yanağımı
çok kez damağımı kandırıp atarken dişimin kancasını
dizin hâlâ hedefimin dimağında en yakın yurttur leylâ

ordum bedduaya geçit vermemek için kırıldı leylâ
kimsenin sesi karşılık bulmadı diye sesimde
öğüttüler kemiklerimi ufaladılar
ufaldım kaburganda sağaldım
seni görünce gelin beyazına büründü saçlarım
öncesinde kahverengi lekeleri vardı gecelerin
leylâ o gecelerde elinde dikiş kutusuyla
damarlarımın yolunu keserdi şifalı şöhretin

Please follow and like us: