Muhammet Cihat Dizdaroğlu
ÇIPLAK AYAK
Başlamanın neresi kötüydü En azaplı anda dahi bir şiire başlanmalıydı Kirpiklerin altından sızan kana aldırmadan
YAŞAMAK MUAMMASI
Saat üçü beş geçiyor Kapı kapalı, gözlerim aralık Eylül’ün beşi umudun çocukça sesi Bağırıyor, yırtınıyor
IRMAK’A DÜŞEN MEKTUP
Mesnetsiz hikayeler çalındı kulağıma Olmaz ya sığınmışsın bir bulutun ardına Olmaz diyorum içimden inanmam gözlerini
DİVANE ÇAĞIN SANRISI
Olası bir gerçeklik içinde, Dünya durduğunda sen döndüğünde, Atka’da ya da Tepebaşı’nda bir tramvayda Yazmak