N’İSYAN

vücudumun maddesi hamdır, ruha yanmaktan kaçış intihar.

pişmeyen batıldır yaralama ihtişamını kalem haktır

tütmeyen yangınlarda aşığa yanmak haktır

sırrı ele verme sır tutmak aşığa müstahaktır

suretim nazarsız kaldıysa merhametli tarafından

uzak kalırım sanrılardan bizde ceza karşılıktır

bak bir devri yıktılar, ağıt yaktırmadılar

sırtıma yüklendi ahlar, ben sana yaslandım.

ekmek ağlamaklı kokar, teneşir ürpertmez çağı

ay’lar ikiye yarılır zihnimde ben sana toplanırım

eksilirim bütünümden aklımda narlar gibi sen

tanıdığım ilk yüz senindir, gözümde cihan sen.

geceleri rezil etmeyen asil dertlerde fikrim sen

bahtımı karıştırıyorken, aklımda ülküm gibi sen.

kemiklerimi saran örtüdür tenimde tartılar

hep ıskalar hayatım annemin hayallerini

cesetler taşınır sırtta doldurmaz iki metreyi

çatlar habersiz rahvan yorgunluklarından

gök damıtırsa kiri yağmur temizlerse bizi

yollar izi kaybetmeden her şey aslına dönerse

kavgaların arasında cımbızlarsan hitabınla sesimi

uslanırım adalet bir gün muradına ererse

Please follow and like us: