MAHRÛYAN

Birinde neyse odur kırkında
Yalnızlık yazılmış yüce bahtında
Kolunu kime sarsa kime el uzatsa
Boşluğa değiyor Mahrûyan

Günlere üç demişler
Dünü yarını seçmişler
Bugünü es geçmişler
Anda yaşar Mahrûyan

Yedi kere gökyüzü
Doğmakta göğün yüzü
Güneş ışıkla meşhur
Aydınlık sana mahsus Mahrûyan

İsmini Tanrı’dan duydum,
Uyanıp yazmaya koyuldum,
Duyduğumda kapkara koyuydum
Rengim seninle açıldı Mahrûyan

Kıyıda oynamaktalar,
Derinimi horlamaktalar,
Boğulmamı gözlemekteler,
Okyanusları seninle geçtim Mahrûyan

Mahrûyan bugün hüzünlüsün
Belli ki öldürmüş ya da ölmüşsün
Bakışınla mağrur, kalanları süzmüşsün
Senin işin yaşatmak değil mi Mahrûyan?

Sordum, yanıt bulmadım
Kordum, yanıp durmadım
Hürdüm, sinip kalmadım
Bana uçmayı hatırlat Mahrûyan

Sahi, neydi bizi cennetten buralara sürükleyen
Öylesine aç mıydık da tattık o meyveyi
Yoksa sevgilimize kanmanın tarihi
Böylesine köklü müdür Mahrûyan

Betül Azra

Please follow and like us: