Yatsı Mumu Gemisi

Yalan gemisinin mürettebatları
Çabalar dururlar doğruluk denizinde

Varıp görmek için yalandan limanı
Yalan sultanın yalandan saltanatını

Doğruluk doldukça damla damla gemiye
Hepsi dönüşür korkudan titreyen eniğe

Islandıkça doğruluk payıyla ağırlaşır kaftanlar
Ağırlığının altında kalıp yalvarır ağlarlar

Ne yapsalar boş yok başka çare daha
Gemi diye bindikleri doğruluk denizinde bir vaha

Aç ve susuzlar şeref denen mevkiye
Ama layık her biri binbir çeşit sövgüye

Ne çakal ne tilki ne de kıvrak dilli yılan
Hiçbiri yaklaşamaz bunların yanına bir an

Zeka desen arkadaş fesatlıkla kol kola
Acep bunların müşkülü yalandan başka var m’ola

Ufukta gördükleri yalan saltanatın karası
Hepsinin zamanında var doğruluktan bir yarası

Hepsi birbirinden beter durumları ölesi
Kim bu hallerini görünce gelmez ki gülesi

Yatsıya kadar yanar pek şık büyük mumları
Yalancı sultanın doğruluk bilmez soytarı kulları

Gemiden indirince doğruluk denizine salları
Batmamak için denerler gayretle tüm yolları

Suratlarını görünce solar doğruluk gülleri
Seslerini duyunca ötmez o güllerin bülbülleri

Hepsi usta çevirmekte türlü türlü dolapları
Vücutlarına bağlı hâlâ içi yalan dolu kafaları

Saymakla bitmez çöldeki kum taneleri yalanları
Kandırırlar aklı olmayan ya da aklına zoru olanları

Görünürler hacı, hoca veya çokca hikmetli
Aslını söyleyince bağırırlar oldukça hiddetli

İnsanoğlu balıktır doğruluk denen denizde
Balık bilmezse halik bilir savur yalanı denize

Ne öncemiz ne de sonramız akıllanmaz
Derler ki ne yalansız ne de doğrusuz yaşanmaz

Halbuki yalanı yasaklamış yaratan en başta
Ama şeytana uyup yalan ile yaşamak bambaşka

Bırakın yatsı mumu gemisinin mürettebatlarını
Elbet sönecektir ışığına pervane dolanan mumları

O zaman görülecek kime kim olarak davranıldığı
Ve doğruluk yakacaktır söylenen tüm yalanları

Please follow and like us:

Gazi Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi

Tags: Şiir

Kategoriler