Güçlüydüm sırtımda ev taşıyacak kadar
Sonra kırkım çıkmadan yağmur yağdı dizlerime
Dehlizlerde heveslerim birikirken bile
Nimeti dilerken senden başka kastım yoktu
Çoktu kırdığın levhalarda kaybolduğum yollar
Hıçkırdı toprak başına sıçradı çamurlar
Aynada yüzünü sildiren ışığı ben sana sundum
O kadar konuştum ki kendimle seni
Aklımdan geçeni gıybet saysaydı Rahman
Benzi beyaz kalbim çiğ et kesilirdi
Aslında şairler köz demişti ona
Söz vermişti annem
Benim kollarımı sıyırmayacaktı
Sıdkını sünnetliği dünya
Güzelin kalabalığı azalırken cihanda
Sen oturdukça çoğaldın karşımda
Dilim görev ritmini unuturken
Kırdı dehşetli sesim âdem elmasını
Erler hasat bildi derdiğim saçlarımı
Aşıklar dolaşırken hâmuş mezarında
Dedim şimdi beni sonum
Senin solundan solusa
Suskun öleni şehit saydılar uğrunda
Merve Özen
Latest posts by Merve Özen (see all)
- CAVİDAN - 16 Nisan 2025
- İÇİMİZDEKİ LEYLA’YA MERSİYE - 21 Mart 2025
- ŞİMDİDEN GEÇMİŞ ZAMAN - 16 Ağustos 2024
- ŞEHİRCE - 3 Temmuz 2023
- ÜNLEME - 21 Nisan 2023