Başlamanın neresi kötüydü

En azaplı anda dahi bir şiire başlanmalıydı

Kirpiklerin altından sızan kana aldırmadan

Düşler kurulmalıydı, deniz kenarında yahut çarpık bir dağın başında

Yürünmeliydi camlarda, ama daima çıplak ayak

Kuşlara ayak uydurmalıydık, ne olmuş yani uçamıyorsak

Hızma burunlu genç kızların gölgesinde dinlenmeliydik

Göğüsleri üzerinde gezinen tere aldırmadan

Kırlarda koşmalıydık sonra yine çıplak ayak

Toprağa kavuşmalıydık böylece

Büyük büyük konuşmalıydık sonra

Bir tepenin ardından bakarak, dünyaya seslenmeliydik

Hitlerin sesini bastırırcasına

Sessizce, ürkütmeden insan soyunu

Siyahta güzel, beyaz da diyebilmeliydik

Selam yollayarak kutlu vedaya

Bir goncanın güle dönüştüğünü görebilmeliydik

Belki de böyle bir şeydi başlangıcı olmak

Acep,

Aynı şeyleri düşünmüş müydü Tarkanî,

Akrep şarabını yudumlarken

İşte bunu bilebilmeliydik

Ne talihsizlik, ne acı

Buydu, kitapların dışına kapanan gözlerin haklılığı

Kavga etmeliydik bu divane çağ ile

Kurşun sıkmalıydık gerekirse, kırkdört santim camlara

Çok sevmeliydik

Kendinden başka sevecek bir şeyi olmayanlara inatla

Mektubu, çayı, papatyayı, inatla

Güzel sevmeliydik

Çam ağacına konmuş sığırcık kuşunun sesini

Alaranın akşam üstü çimenlere bahşettiği rengi

Sevmeliydik

Yeşil çimenler üzerine gri betonlar döküldüğünde beyhudeydi ağlamak

Anlamı yoktu, zulme karşı isyan etmeden sevmenin özlemenin

Yine de sevmeliydik ama daima çıplak ayak

Bir kadını sevmeliydik, yahut bir adamı, bir çoçuğu sevmeliydik

Öyle güzel sevmeliydik ki

Masallar gözyaşı akıtmalıydı tozlu sayfalara

Mürekkebin göz yaşıyla zerk olup göçtüğü o boşluğa

Ne yazılmalı, bilmeliydik

Aşk adına

Farkına varmalıydık güzel olanın

Taşlanarak öldürülen bir canı kurtarmalıydık sonra

Daima soru soran yanıt aramak adına

Anlamalısınız canlar

Toprağa basarken güzeldi çıplak ayak yürümek

Artık her şey yapay, her şey camdan ve betondan

Yürürken kanıma karışan katran,

Beyaz, sonsuz  bir boşluğa çiviledi beni parmak uçlarımdan

Körlük müydü bu, öyle söylemişti Jose

Öyleyse yazmayı bitirmeliydi

Şayet, Meriç kadar iyi görebilmeliyim yazmak için

Bitirmenin neresi kötüydü, böyle bir düşü böyle bir şiiri bitirmeliydi

Gece bitmeden Alara henüz gelmeden

Bitirmeliydi, ama daima çıplak ayak