sana bakarken, ağlardım merhametten

alnıma atılan hüznün kertikleri,çoğalırdı

mısralar,anlaşılmaya güç yettirremezdi

mürekkep,parmak uçlarımı morartırdı

omzumda; anın,duruşun ve tarihin yükleri

susuşumda, isyanın geç kalınmışlıkları vardı

kulaklarıma küpeler asılırdı dinlerken seni

dengesini bozardın, kararlı zamanın

bülbüller naz makamında gece cilveleşirdi

leyladan,madalyalar dizilirdi boynuma

gündüz inerdi yıldızlar,rütbe için omzuna

onlar ölü sayısı derlerdi,katledilen hayatlara

biz, ümmü gülsüm radyodayken,yokuş çıkar

yürüyüşülerde, kaç çocuk kurtarırdık.

selamları,veda ıslıklı melodilerle verir

soma’yı andıran, ciğerlerle alırdık.

dayanırdı duvarlar, şakaklarımıza

göçümüzü aldıran,cümleler kurardık;

şiir de yetişemezdi bunca acıya, insanda

utanırdık, onca ölüm içinde güzel olmaya

Please follow and like us: