Kanatları üzerine kapanan kuşlar gördüm

Gökyüzündeki boşluğa tutunan

Ürpertici bir hiçlik hissi

Güneşsiz gün batımında

Soluk soluğa, hemen yanı başımda oturan

Kayboldum boşlukta delilik mi bu?

At kestanelerine bakarken ağlamam

Islandım iliklerime dek önce ondan sandım titremem

Oysa nasıl devam edebilirdim bilmeden

Gitmek istiyorum geçmişe ve geleceğe

Ebabilden sonraya Ademden önceye

Görmek değil yaşamak ve ölmekti bize biçilen

Seçileniz sadece bir an için bir noktada

Bir nokta nasıl hakim olabilir zamana

Sorabilir, meydan okuyabilir, delirebilir

Hatta elinde de değil doğarken de ölebilir

Sahi bütün bunlara kim karar verebilir?

Kanatları üzerine kapanan bir kuş biraz sonra uçabilir

Ya da uçmak isterken düşebilir

Peki neden hiç çamurlanmaz Nilüfer Bunu kim bilebilir

Bu sır bu muamma

Ruhumu ürpertmişti gün doğumunda dinlediğim bir gaspel

Ve şüphesiz Tanrıya bir övgüydü Ulu Camide gördüğüm minber

Bir ağaç düşünün kesildiği için şükreden

Hiç düşünmez misin, neden?

Ya teslim olduysa sona en başından beri

Mümkün mü hiç böylesi

Bu muydu imanın baş döndürücü halesi

Yakupoğullarının ihaneti adı Emunah

Şartsız ve şüphesiz

İlhamını fısıldıyor Kelam, Enel Hak

Onu kendinde aramıştı Hallacı

Haklıydı da muhakkak

Düşüncemden sebep olacaksa ölümüm

İnanıyorum ve razıyım idama

Kavuşmak olsun yeter ki ölmeden önce didâra

Lakin daha yolun başındayım, henüz varamadım şâra

Ne olur nisyana, şardan uzakta kalırsa

Çıldırır ölmemek ya da öldürmek uğruna

Kanatları üzerine kapanan kuşlar gördüm

Sırf bu yüzden

Sevgiliden önce diri diri gömülen

Kuşlar gördüm kanatları üstüne kapanan

Kırkdört katlı binalardan ölüme itilen

Sevgilinin nuru ayrılmış mı ki gök kubbeden?

Milyarlarca can var sahte dünyalara hapsedilen

Öyleyse dilediğince uçmak mıydı özgürlük zannetmem

Gerçek değil ki bu

Hayat, kocaman bir yanılsama

Sonunda daima ölüm varken

Yine de, kuşlar uçmalı gökyüzünde

Öyleyse bir ip gerelim gök kubbeye adalet olsun adı

Katillerin yağlı urganı kuşların salıncağı