MANTI

Yandı dağlarım,

Kaynadı denizlerim.

Yeni şehirler çıktı gün yüzüne

Türedi içimde yeni destanlarım

Bu aşkın parçalanışına.

Aşk demek yanlış geliyor yüreğime

Bu adı henüz insanoğlunun diline düşmemiş bir hadisedir kanımca.

Görmeden, dokunmadan sevmelerin ve yeminlerin tüttüğü bir ocaktır.

Aşını içmeye niyetlendik biz seninle

Fakat daha sonra, daha önce görülenlerin ve dokunulanların engel kılındığı kılıflarda kaldı yüreğin

O yürek ki mertçe vururdu benim kapılarıma

Sonra ruhumu içip tükürdün bir köşeye

Köşe ki tenha, karanlık

Köşe ki balçık, çöplük…

Aktı gözyaşım,

Aktı da bulamadı hiçbir köşede ruhumu

Ve bir deli yağmur yağdı bu şehrin sokaklarına

Şehrin her köşesini yıkayan yağmur isabet etti o tenhaya.

Alıp götürdü tükürdüğünü

Toprağa, derin sulara

Vardır toprakta nice dünyalar, çiçekler ve ölüler.

Vardır sularda bilinmeyen hayatlar, balıklar ve batık gemiler.

Tadı bozmadı toprağı, suyu, bunca alemi

Bir çiçeğe can oldu da,

Bir batıkta sandıklar onu sakladı da,

Şikayet etmedi hiçbir ölü tanrıya

Yattıkları yerlerden kalkıp da tükürmediler özümü

Bir sen beğenemedin, saramadın.

Biliyorum bir daha düşmeyeceksin yoluma,

Uğramayacaksın,

Geçmeyeceksin mahallimden.

Katlayıp kapatıyorum yürek kenarlarımı

Sebebi bu hadisenin yaşanmamış kalanları.

Please follow and like us:
The following two tabs change content below.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir