Ak alnımızda daim zafer yazılı,
Kılıçlar, kınınından çıkmaz oldu.
Her devirde altın harflerle kazılı,
Türk’ün ismi şimdi duyulmaz oldu.

Diken bürüdü; talan oldu bağlarım,
Balkanlar, Yemen, Kırım diye ağlarım,
Yazım kışa döndü güneşle donarım,
Gönlüm, kardeşimi hatırlamaz oldu.

Susarak, durarak hallolmaz bu işler,
Çalışarak gelir ancak güzel günler,
Savaşa savaşa aşılır tüm setler,
Sadık denen millet kanla doymaz oldu.

Artık dön özüne, yazılacak tarih var,
Sana sövene atılacak tokat var,
Türkten toprak isteyene bin mezar var,
Suskunsun ya çakallar uslanmaz oldu.

Bitir itin gerçek sandığı oyunu,
Terini dök kazan bilim koşusunu,
Her daim gökte tut Türklük onurunu,
Kurt postunda tilki, hudut bilmez oldu.

Şimdi ileriye yürü, unut dönmeyi.
Bırak yeme, içmeyi hatta ölmeyi,
Büyük gurur “ne mutlu Türküm” demeyi,
Öğret, gelecek nesiller bilmez oldu.

Please follow and like us: